در سال 1340 در یک خانواده مذهبی در محله کمانگرکلای شهر بابل کودکی به نام مهدی به دنیا امد. او از کودکی ارام و متین بود از هفت سالگی شروع به خواندن نماز کرد و با آداب و اخلاق اسلامی اشنا شد تحصیلات را تا سال دوم دبیرستان ادامه داد و به خاطر انقلاب ان را به صورت نیمه رها کرد اما بعدها دوباره ادامه تحصیل داد. وی در کار انقلاب هم سهم به سزایی داشت از جمله اقدام به پخش اعلامیه و نوارهای حضرت امام می کرد. پس از پیروزی انقلاب نیز یکی از اعضای فعال و اصلی شورای محل بود. او عاشق و دلسوخته اهل بیت بود و به مداحی اهل بیت می پرداخت . و سعی وافری در برگزاری مراسم اهل بیت به خصوص امام حسین داشت این شیفتگی و دلداگی به اهل بیت چنان بود که گاهی از شدت پریه برای امام حسین از هوش می رفت. بعد از فرمان امام راحل در شکل گیری ارتش بیست میلیونی بسیج مستضعفین اقدام بع تاسیس و راه اندازی پایگاه بسیج محله کمانگرکلا نمود و خود نیز فرماندهی این پایگاه را بر عهده گرفت. برای شگل گیری این نهاد مقدس تلاشهای زیادی را کرد که بعدها این پایگاه بعد از شهادت وی به نام پایگاه بسیج شهید مهدی میرزاجانزاده نام گرفت. مهدی لباس مقدس پاسداری را بر تن کرد و در سال 1360 به منطقه گیلان غرب اعزام شد و به عنوان مربی آموزش تخریب مواد منفجره انجام وظیفه کرد . مهدی در سال 1363 ازدواج کرد و تنها چند ماه بعد از ازدواج در تاریخ 3/10/1363 بر اثر انفجار مین در حین اموزش رزمندگان و نجات دادن جان انها به لقاء الله پیوست. شهید در حین اموزش مین به یکی از رزمندگان بود که مین از دست آن رزمنده می افتد و شهید برای نجات جان دیگر رزمندگان خودش را بر روی مین می اندازد و به درجه رفیع شهادت می رسد .